Γιούπι-γιάγια, γιούπι-γιούπι-γιά Νύχτα ήρθαν, ρέ γυναίκα, τα παιδιά κατασκότεινα του κερατά! Κι όπως ήρθανε την νύχτα, έτσι και θα φύγουν νύχτα... Νύχτα ήρθαν, ρέ γυναίκα, τα παιδιά Τίνος είναι, ρέ γυναίκα, τα παιδιά; Που τούς δώσανε να φάν καλά, να διορίσουνε τους φίλους να τα'ί'σουνε τους σκύλους Τίνος είναι, ρέ γυναίκα, τα παιδιά; Τό 'να είναι του Παγκαλαρά, τ' άλλο είναι του Ραγκουσαρά και το τρίτο είναι του Σημίτη μάς εγά--σαν το σπίτι γιούπι-γιούπι-γιά. Mάς τήν φάγανε τη Μπατζελή μάς τήν έφαγαν στο πίτς-φυτί... αυτή ήτανε η φταίχτρα και δεν τ' άρεζε του Γιώργου του λεβέντη καραμπουζουκλή. Τώρ' ανάπτυξη θά 'ρθη πολλή, θα πουλήσουνε και το βρακί, να τά δώσουν στο μνημόνιο μαζί με το παν-τελώνιο κι ό,τι άλλο διατάξ' η πασοκιά.