31.1.10

Υπάρχουν χρήματα! {Δανεικά εννοούσε...}

Η ιλαροτραγωδία των "spreads" και άλλα παραμύθια.

Μιά φορά κι έναν καιρό, παιδιά μου, ήταν μιά παρέα κυνηγών στο δάσος. Παραφύλαγαν τα ζώα, όταν πήγαιναν στις πηγές να ξεδιψάσουν, τά σκότωναν και εξασφάλιζαν το κρέας τους ως τροφή, την προβιά τους ως ρούχο και τα κόκκαλά τους ως όπλο.
Κρέας, κρέας συνέχεια, το βαρέθηκαν όμως. Πήγαν τότε σε κάτι γείτονές τους στην πεδιάδα, που έσπερναν και θέριζαν στάρι και καλαμπόκι αλλά καλλιεργούσαν κι άλλα όπως φασόλια, φακές, κρομμύδια και κάτι γλυκύτατα πεπόνια.
Και τούς πρότειναν ανταλλαγή: Ένα πιθάρι στάρι για τρία ελάφια κρέας. Ένα πιθάρι καλαμπόκι για ένα τομάρι βούβαλου.  Ένα πεπόνι για ένα λαγό.

Κράτησε καλά αυτό κάτι χιλιάδες χρόνια και πέρναγαν αυτοί καλά κι εμείς καλλίτερα, ώσπου...
ώσπου εφευρέθηκαν οι κυβερνήσεις και τα δάνεια και κάτι καταραμένα άϋλα πλασματάκια που τα ονόμασαν spreads, διότι είχαν την κακούργα ιδιότητα να εξαπλώνονται πολύ, να πολλαπλασιάζονται πολύ ταχύτερα κι απ' τα κουνέλια ακόμα...

Νυστάξατε;;; Άντε για ύπνο τώρα...
Άλλη φορά θα σάς διηγηθώ πώς τά εξόντωσαν και τα spreads και τα δάνεια και τις κυβερνήσεις.